Laatst wandelde ik ’s ochtends vroeg met mijn vriendin in Amsterdam. Sinds corona verworden tot ons ochtendritueel. “Caffènation of Coffee & Juices?”, vroeg mijn vriendin aan het einde van de wandeling. “Caffènation deze keer.”
Er stonden drie mensen voor ons in de rij. Een jonge meid achter de bar met kort zwart krullend haar, een neuspiercing en een wijde zwarte trui, maakte met een glimlach op haar gezicht rustig alle koffietjes klaar.
“Do you wan’t your flat white with cowmilk, oatmilk or sproud?” hoorde ik haar zeggen.
“Loop ik weer achter? Wat is sproud?”, vroeg ik mijn vriendin.
“Je loopt achter inderdaad, dat is melk van gele spliterwten.”
Het was een ratatouille van materialen en stijlen. Een verscheidenheid aan lampen, nisjes in de muur, houten stoelen met spijlen, een grote fauteuil en verschillende planten. Op een plank achter de bar stonden een porseleinen luipaard, een lavalamp en een Jezusbeeld naast elkaar. Ik hoorde twee nette dames aan de tafel naast ons de planning van de dag doornemen. Op hun tafel stond een bordje met daarop een laptop met een rood kruis er doorheen en er lagen diverse kranten. Aan een kleine houten bar was een man op een kruk komen zitten met rastahaar tot over zijn kont. Op de achtergrond hoorden we een vaag synthipop-nummer uit de beginjaren ’80.
Ik koos zoals altijd voor de filterkoffie en mijn vriendin voor de flat white (zonder gele spliterwten!). We gingen zitten op de bank achter het grote etalageraam. Mijn mok werd op de vensterbank voor mij gezet en zat tot de rand toe gevuld met heerlijk geurende koffie.
Ineens moest ik aan deze column en de naderende deadline denken. Ik had het lang laten liggen, want vond het een lastig thema. Wat is nu het DNA van een bedrijf? De koffie was inmiddels op. “Zullen we nog een kopje doen?” Het was moeilijk om hier de verleiding van een tweede bakkie te weerstaan. De heerlijke koffie maar vooral de eigen unieke sfeer, maakten een vertrek uit deze zaak altijd lastig. Maar we moesten echt weg. Ik moest nog een column schrijven.
Marten van Buiten (44) woont al jaren in Amsterdam samen met Cindy. Hij is advocaat sinds 2004 en vanaf 2013 partner bij Spectrum Advocaten in Haarlem. Zijn expertise is vastgoedrecht. Zijn slogan: ‘Een verloren zaak bestaat niet. Er is altijd een oplossing.’
